سلام،مشکل ما متولدین بعد از سال 60 اینه که خدا نخواست  ما زمان جنگ و جبهه رو و به تبع اون تو جمع برو بچه های مشتی جنگ بودن رو یا بهتر بگم فرهنگ جبهه رو درک کنیم. تازه تا دنیا دنیاست باید خاطرات آنها رو بشنویم و حسرت بخوریم .تازه یه مشکل دیگه هم داریم واون هم اینه که بچه های زمان جنگ هم کمتر با ما نسل بعد از جنگی ها گرم میگیرن و اگه بخوام بی پرده حرف بزنم توی این کار یعنی انتقال فرهنگ جبهه کوتاهی می کنن و یه عده آدم که معلوم نیست زمان جنگ کجا بودن می یان و ...،اما نباید بی انصافی هم کرد،از بین اونها بعضی رزمنده های با حال هم هستن که این خلاء رو تو جامعه احساس کردن و دارن تلاش میکنن تا با روایت کردن وهزار تا کار دیگه  یه کاری بکنن.ارتباط با دو تا از این بزرگوار ها تو اردوی جنوب امسال و همچنین توفیقی که خود شهدا دادن تا در سال جدیدبیا م تو یه مجموعه ای که بتونم برای شهدا کار کنم شد دلیل که این وبلاگ رو بزنم. دو ست دارم با این وبلاگ با تمام کسانی که دلشون مثل من لک زده برای لحظه ای حضور تو اون جمع با صفای زمان جنگ ارتباط داشته باشم.و بتونم با کمک اونها که همت ها رو،خرازی ها رو و خیلی های دیگه و درک کردن  در ادامه راه شهدا وامام شهدا حرکت کنیم.       یا حق